Kader

Ben manevi şeylerin varlığına inanan biri olamadım hiçbir zaman. Kader de bu manevi şeylerden biri. Genelde hayatımda olan ya da olmayan şeylerden kendimi sorumlu tutarım. Elbette benim elimde olmayan şeyler de var. Hayatımda olan her insan hayatımın gidişatını ister istemez etkiliyor çünkü ya da yaşadığım ülke vs. 

Ancak bazen bazı şeyler yakanıza öyle yapışır ki... Bu benim kaderim mi diye düşünmeye başlarsınız...

Aslında söylemek istediklerim bu kadar dramatik şeyler değil şu an. Sadece biraz kızgınım :) Neye kızgınım? Sanırım sisteme ve şansıma belki.

Sendrom yazımda bahsettiğim gibi birkaç üniversiteye yüksek lisans başvurusunda bulundum ve bunların arasında biri mülakat sınavına girmeye hak kazananların listesini yayınladı. Ben de listede 5. sırada yer alıyorum :) Ne kadar heyecanlı değil mi? Ama önceden yapmam gereken ve çok dikkat etmemiş olduğum bir şey var :)

Ailem Ankara'da yaşıyor. Ben ise üniversiteyi Eskişehir'de okudum. Bu yüzden başvurumu yaparken yalnızca şehir odaklı düşündüm. Ankara'da birkaç yere başvurdum ve Eskişehir'de de Anadolu Üniversitesi'ne başvurdum. Dünkü ilan Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi'ne aitti. Yani mülakata hak kazanmışım. Henüz kesin bir şey yok ortada. Sonra okul hakkında ve bölümdeki hocalar hakkında araştırma yapmaya başladım. Sonra kaderin sillesini yedim :D

İlk olarak okul biraz fazla iktidar yanlısı göründü bana. Eğer siyaset alanında bir bölüm okuyorsanız benim gibi... Bu biraz sıkıntılı olabiliyor. Lisansımı Eskişehir Osmangazi Üniversitesi'nde  tamamladım. Açıkçası o da bu şekildeydi. Tabii çok belli olmuyordu. Çünkü hocalarımız sağ olsun tarafsız davranan insanlardı, saygılılardı ve herkes farklı görüşe sahipti. Okulu ve eğitimcileri birbirinden ayrı tutmak mümkündü. Derslerde politik olarak rahatsız edici hiçbir şey gelmemişti başıma. Ancak Yıldırım Beyazıt'ın hocaları da bana biraz yanlı geldiler ve biraz rahatsız oldum. Eğer bilimi ön plana alıyorlarsa elbette benim için sıkıntı yok. Hocalar iyi yerlerde eğitim almışlar. Hatta geçen dönem bir hocanın konferansına katılmış ve oldukça beğenmiştim. 

Neyse gelelim ikinci silleye :D Lisansta hocalarımın çoğu Orta Doğu alanında uzmanlaşmış kişilerdi ve ne yazık ki bu okuldaki hocaların hepsi aynı şekilde :D Ancak ben lisans hayatımın sonunda bir tane daha Orta Doğu dersine katlanamayacağımı defalarca söylemiştim kendime :) Tabii bu konuda ders almak zorunda değilim; ancak artık hocalar ilgi alanı dahilinde çalışmayan öğrencileri fazla tercih etmiyorlar. Çünkü öğrencilerin katkılarıyla birçok iş yapılıyor.

Bu iktidar meselesi ve Orta Doğu bana kaderin pis bir oyunu gibi geldi işte anlayacağınız :D

Mülakat 4 gün sonra. Tabii ben yine gideceğim. Çünkü şansım yüksek sayılır. Mülakata giren 22 kişiden 10 tanesi seçilecek. Ancak başka bir üniversiteden onay gelirse bu okul listeden ilk çıkan okul olur sanırım.