Yol, Yolcu, Durak

Belki bir gün gerçekten aşık olursun.

Gülüşüne, yürüyüşüne, bakışına...

Ve o zaman gerçekten görmeyeceksin kimseyi, bakmaya gerek duymayacaksın...

Belki bir deniz kenarında göreceksin onu ilk kez... Uzun bir elbise giymiş olacak. Uzun saçları rüzgarda uçuşacak... Birden en sevdiğin renk olacak o kadın.

Belki o zamanlar daha huzurlu bir hayatın olacak, daha düzenli... Ve o kadınla mutlu olabilmen için hiçbir engelin olmayacak. Büyümüş olacaksın.

Ben kim mi olacağım?

Ben, sen o kadınla tanışana kadar sana eşlik eden yol olacağım. Bu durumdan mutsuz olacağımı düşünme. Çünkü ben senin mutluluğunla mutlu oluyorum zaten. Ayrıca bu duruma da hazırlıklı olacağım. Çünkü bazı konularda yanılmış olsam da biraz tanıyorum seni... Biliyorum...

Sonrasında ben yoluma devam ederim. Ne de olsa yolun kendisi benim.

Hayat benim için zor olmayacak.

Belki başka birine gideceği durağa kadar eşlik ederim.

Çünkü ben bir durak değilim. Senin ve belki başkalarının üzerinden geçeceği bir yolum .

Bazen can sıkıcı olsa da yol olmaya alıştım. İnsan kendini kabullenmeli çünkü.

Bir sonraki durağa ulaşıncaya kadar görüşürüz. :)